در سیزدهمین رویداد «علم کاوی» بررسی می شود؛نانوبیوالکترونیک روشی نوین در تشخیص س…
سیزدهمین دوره پویش علمی «علم کاوی»، با عنوان «شنود یک سیگنال مخرب» توسط بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص) برگزار میشود.
سیزدهمین دوره پویش علمی «علم کاوی»، با عنوان «شنود یک سیگنال مخرب» توسط بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص) برگزار میشود.
به گزارش ستاد ارتباطات و ترویج بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص)،سلول کوچکترین واحد ساختاری و عملکردی موجودات زنده است. این ساختار از غشا، ماده ژنتیکی، سیتوپلاسم و اندامکها تشکیل شده است. سلولها میتوانند طی فرایندی به نام چرخه سلولی رشد کنند و تقسیم شوند. این تقسیم انواع مختلفی دارد که بسته به هدف تقسیم و نوع موجود زنده، متفاوت است. چرخه سلولی به چند مرحله مجزا تقسیم میشود. در پایان برخی از این مراحل پروتئینهایی حضور دارند که صحت تقسیم را کنترل میکنند. اگر سلولها خارج از برنامه طبیعی چرخه سلولی و به شکل بیرویه به تقسیم خود ادامه دهند، تبدیل به سلولهای سرطانی میشوند و ممکن است با تجمع در کنار یکدیگر، تودههای سرطانی را تشکیل دهند.
در دوازدهمین دوره پویش علمی «علم کاوی»، آثار دانشمند برگزیده مقیم کشورهای اسلامی جایزه مصطفی(ص) ۲۰۲۳ درحوزه برق و الکترونیک بررسی می شود.
فراخوان سه دوره یازدهم، دوازدهم و سیزدهم پویش علمکاوی با موضوعات سلولهای بنیادی و نقش آنها در درمان پارکینسون، چیستی انتقال داده و انجام آن در مخابرات نوری بیسیم و ضرورت تشخیص زودهنگام سرطان بهویژه با حسگرهای زیستی منتشر شد.
با وجود پیشرفتهای صورتگرفته، پیوند اعضا همچنان یکی از پیچیدهترین و پرچالشترین درمانها در پزشکی است که به دقت و دانش عمیق از تعامل سیستم ایمنی بدن با اعضای پیوندی، نیاز دارد. بهطور کلی، با مهار مسیرهای فعالکننده سلولهای T و کاهش تولید آنتیبادیهای مخرب، میتوان از رد پیوند جلوگیری و تحمل ای مونولوژیک را تقویت کرد.
اگر یک نگاه گذرا به اطرافمان بیندازیم، تمام چیزهایی که میبینیم موادی هستند که اجزای دنیای اطراف ما را تشکیل میدهند. اما آیا جهان ما، همچون پیرامونمان، سرشار از ماده قابل مشاهده بوده و این موضوعی، امری بدیهی تلقی میشود؟ بیایید کمی از این مواد قابل مشاهده فاصله بگیریم و در دنیای ناشناختهتری قدم بگذاریم، زمین را ترک کرده و چنان از آن دور شویم که کهکشانها را همچون نقطهای میان نقاط دیگر مشاهده کنیم و از آنجا، تمام جهان قابل مشاهده را از یک قاب ببینیم. آیا تمام آنچه پیش روی ماست از مواد قابل مشاهده تشکیل شده است؟
نانوذرات پلیمری هدفمند با فناوری پیشرفته داروها را دقیقاً به سلولهای سرطانی میرسانند و اثربخشی درمان را تا پنج برابر افزایش داده و عوارض جانبی را به شدت کاهش میدهند. این دستاورد گامی بزرگ در مسیر درمان بیماریهای مزمن و سرطانهای مقاوم به درمان است.
مهندسی مواد به عنوان یکی از اصلی ترین رشته های مهندسی است که امروزه گستره آن شامل طیف وسیعی از مواد مانند فلزات، سرامیکها، پلیمرها، نیمه هادیها، مواد مغناطیسی، مواد فوتونیک و مواد بایولوژیکی میشود.
امروز ایده برنامهنویسی در خلوت خود و به دور از همکاری با دیگر برنامهنویسان، فاصله زیادی با واقعیت دارد. شاید در آغاز عصر نرمافزار، یک برنامهنویس نرمافزار بهتنهایی در اتاقش و به دور از شبکهای از همکاران کار میکرد و درصدد بود چیز ارزشمندی تولید کند؛ اما امروز سیستمهای نرمافزاری را صدها هزار برنامهنویس تولید میکنند که هر یک در زمینهای تخصص دارند. آیا این بدان معنا است که افزون بر کدنویسی به مهارتی دیگر نیز برای توسعه یک نرمافزار نیاز است؟