امین شکراللهی از انتقال داده با سرعت بالا و نکات راه‌اندازی استارتاپ دانشگاهی می‌گوید

امین شکراللهی از انتقال داده با سرعت بالا و نکات راه‌اندازی استارتاپ دانشگاهی می‌گوید

طی وبیناری که توسط بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص) تشکیل شد امین شکراللهی، استاد علوم کامپیوتر و برگزیدۀ جایزۀ مصطفی(ص) 2017 در رابطه با روشی نوین برای انتقال داده با سرعت بالا، نکات راه‌اندازی استارتاپ دانشگاهی و دیگر مسائل صحبت کرد.

به گزارش ستاد ارتباطات و ترویج جایزه مصطفی، امین شکراللهی، مدیرعامل و موسس شرکت کندو در وبیناری که توسط بنیاد علم و فناوری مصطفی و کمیته دائمی همکاری‌های علمی و فناوری سازمان همکاری اسلامی (کامستک) برگزار شد، سخنرانی با عنوان «انتقال داده‌ها در پایین‌ترین سطح» ارائه داد.

شکراللهی، استاد تمام علوم کامپیوتر و ریاضیات و برگزیدۀ جایزه مصطفی 2017 برای «کدهای رپتور»، در خصوص انتقال داده‌ها و اهمیت آن اظهار داشت: تراشه‌های موجود در یک دستگاه الکترونیکی از طریق سیم برق با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و آنها را به هم متصل می­کنند. سوال این است که چگونه می­توان اطلاعات را از طریق این سیم­ها به بهترین شکل از نظر تغذیه و قدرت ارسال کرد.

شکراللهی خاطرنشان کرد: تا سال 2030، شبکه‌ها، دستگاه‌های مصرفی، تولید فناوری اطلاعات و ارتباطات و مراکز داده، خود حدود 21 درصد از کل برق مصرفی جهان را مصرف خواهند کرد. در واقع پیش‌بینی انرژی مصرفی فناوری اطلاعات و ارتباطات «مصرف کلان» است.

به گفته برگزیدۀ جایزه مصطفی، یکی از چالش­های پیش روی ما در این زمینه توان مصرفی برای ارتباط بین دستگاه‌ها است.

وی اظهار داشت: قدرتی که برای برقراری ارتباط داده‌ها استفاده می­شود، با حجم داده‌ها به سرعت افزایش می‌یابد. بدون نوآوری‌های اساسی، I/O (ورودی/خروجی) به یک گلوگاه بزرگ قدرت تبدیل خواهد شد.

این استاد علوم کامپیوتر سپس در رابطه با قابلیت انتقال داده با سرعت بالا صحبت کرد: همانطور که گفتم تراشه‌های موجود در یک دستگاه الکترونیکی از طریق سیم‌های الکتریکی ارتباط برقرار می‌کنند و آنها را به هم متصل می‌کنند. در ارتباطات پرسرعت از گروه‌های دو سیمی برای ارسال یک بیت استفاده می‌شود. اگر سیم‌های زیادی داشته باشید، جفت‌ها به طور مستقل می‌چرخند و انرژی مصرف می‌کنند.

ایده بنیادی شکراللهی و تیمش ارسال اطلاعات نه از طریق دو سیم، بلکه از طریق سه یا چهار سیم بود.

وی خاطرنشان کرد: اگر ادغام بیش از دو سیم به درستی انجام شود، بیت‌های بیشتری در هر سیم بدون حاشیه نویز می‌توانند منتقل شوند. اما یک مشکل ارتباطی در اینجا وجود دارد. ما یک فرستنده به عنوان یکی از تراشه‌ها و یک گیرنده به عنوان تراشه دیگر داریم و در این کانال نویز وجود دارد. وظیفه ما به عنوان متخصصان ارتباطات طراحی مجموعه‌ای از سیگنال‌های مجاز و روشی برای تشخیص آنها به گونه‌ای است که سیستم در برابر نویز مقاوم باشد.

شکراللهی در ادامه درباره ردیاب‌ها صحبت کرد و در وهلۀ نخست به مدار سیگنالینگ دیفرانسیل و تقویت کننده دیفرانسیل اشاره کرد.

وی بیان کرد: مدار تقویت کننده دیفرانسیل باید به فناوری‌های فعلی نزدیک باشد و نباید از طرح‌های عجیب و غریب استفاده کرد، زیرا این طرح‌ها به احتمال زیاد در عمل کار نکنند.

او یک طرح مدولاسیون جدید برای ارتباط تراشه به تراشه به نام کدهای "Chordal" معرفی کرد. این کدها اولین گام را برای استفاده بهتر از پهنای باند ارتباطی موجود بین تراشه‌ها فراهم می‌کنند.

شکراللهی در ادامه گفت: «در سیگنالینگ Chord، ما از مدارهای تقویت‌کننده دیفرانسیل تعمیم‌یافته استفاده می‌کنیم. اجرای این مدارها آسان است و خود مدارها ساده و در اجرا قوی است. ما سعی کردیم این مفاهیم را در چهارچوب ریاضی قرار دهیم و مسئله را در این چهارچوب حل کنیم. پس از آن دو مجموعه بردار را به گونه­ای طراحی کردیم که ارتباط در برابر نویز مقاوم باشد و درنتیجه قدرت کمتری مصرف کند.»

شکراللهی افزود که آنها از ریاضیات گسسته، تئوری احتمال، آمار، نظریه اطلاعات، الگوریتم‌های تعبیه شده، طراحی و پیاده­سازی مدارهای آنالوگ و دیجیتال به همراه بسیاری از مکالمات خود با مشتری استفاده کرده‌اند.

شکراللهی در ادامه خطاب به کسانی که آرزوی داشتن یک استارتاپ دانشگاهی را دارند گفت: «ابتدا باید یک ایده فنی بر اساس چندین سال تحقیق داشته باشید. سپس باید این ایده را به بازار بیاورید.»

شکراللهی این مرحله را با «دور زدن سیاه‌چاله برای افزایش سرعت» مقایسه کرد.

برای ما محققان سیاه‌چاله تمام اطلاعاتی است که از بازار در دسترس ما نیست. بسیاری از استارتاپ­ها درون سیاه‌چاله میفتند اما در مواقع نادر که استارتاپ­ها دقیق و سنجیده عمل می­کنند با کمی خوش شانسی می­توانند با رسیدن به سیاه‌چاله مسیر خود را عوض کنند، آن را دور زده و با قدرت شرکت خود را تأسیس کنند.

به گفته شکراللهی، زمانی که آنها شرکت کندو را راه‌اندازی کردند «تکنولوژی، چشم‌انداز و اشتیاق زیادی داشتند، اما تمرکزی روی محصولات، هوش بازار، رویکرد بالا به پایین به بازار و مدل کسب‌وکار واقعی نداشتند».

وی با اشاره به اسپین‌آف کندو و رشد آن‌ گفت: ما شرکت کندو را از مؤسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان خارج کردیم و در سال اول از اکوسیستم عالی سوئیس برای تأمین مالی شرکت استفاده کردیم. سپس برای ایده‌ای که داشتیم سال‌ها از شرکت‌های معتبر سرمایه جمع‌آوری کردیم.

شکراللهی افزود: فکر میکنم تاکنون 207 میلیون دلار جمع‌آوری کردیم.

کندو هم اکنون در سوئیس، انگلستان، اسکاتلند، آلمان، دانمارک، تایوان و دیگر کشورها دفتر مرکزی دارد. این شرکت با بیش از 500 پتنت در حوزه‌های مختلف مانند چیپلت­ها، ماهواره­ها، حسگرهای تصویر، USB 4 و PCIe فعالیت دارد.

امین شکراللهی در سال 2017 جایزۀ مصطفی در حوزۀ نظریه اطلاعات را به خاطر اثر «کد رپتور» دریافت کرد. کد رپتور پیشرفته‌ترین کد تصحیح خطای پیشرو (FEC) برای شبکه‌های دیتا در جهان است که توسط شکراللهی در سال ۲۰۰۱ اختراع شد. کد رپتور با ارسال داده تصحیح کننده دیگر جهت بازسازی داده حذف شده یا از دست رفته منجربه محافظت در برابر اتلاف بسته می­شود